Amodioaren Gazi Gozoak

                                                                         LABURPENA

Jone Gasteizeko nerabezaro bat, beti bere gurasoekin joan da herrira, baina aurten ez du nahi herrira joatean. Bere gurasoek saiatzen dira iritzia aldatzen baina bera lagunekin egotea nahi du, askeenean asken urtea dela esaten dio eta joaten dira.

Jone eta bere familia ailegatzen dira Berrotara, haien herria. Neska joatenen da ganbara txukuntzera, hor zegoen guztiaren artean liburu batzuk aurkitzen da, artzen ditu eta bere harridura ikustean liburuak eguneroko batzuk ziren, bera baino urte pare gutxiago zuen. Interesgarria ikusten du eta hasten da irakurtzen. Miren izena du neskatxo, familia baldintza ekonomikoan ez zegoen oso ondo, eskolara joaten zen, bere laguna Martarekin eta bere andereñoa ezaten dio egunerokoa egitea, baian bere familia ezin du ordaindu eskola, eta neskatxoa saltzen dute lehengusu bati. Lehengusua berrotan bizi da bere bi semeekin, bere emaztea eta amona.

Herrian oso txarto tratatzen dute Miren eta bera oso txarto sentitzen da, beti lanean egoten da eta ez diote kasurik egiten, bakarrik amona kasu egiten dio eta bikain pasatzen dute. Beti horrelakoa izaten da, baina bera Miguelekin bere neba ordea maitemintzen da, baina ez dutenez hitz egiten ezin dio esan. Bere ahizpa ordea Ana haurdun geratu dela bere nebaren lagun batekin, neska ez du esaten ezer bere familiari bakarrik Miren daki. Semea jaiotzen da, eta sekretua zabaltzen da, baina umea hilda jaiotzen da eta bera depresio handian sartzen da. Amona hau jakitzean bihotzeko bat ematen dio eta hiltzen da, Miren bere laguna galtzen du, eta tristuraz betetzen da. Miren jo ondoren Julian bere aita ordea enteratzen da nor zen umearen aita, Miren beldurra zuen, mutilari ze o zer gertatuko zelako pentsatzen zelako, horrela izan zen eta egun batzuetan mutila hilda agertzen da. Miren bere egoera berbera dagoen mutil batekin, Luis adiskidetasun egiten du, baina beti ez dago. Miguel hasten da hitz egiten Mirenekin eta biak maiteminduta daude, baina mutila joaten da Madrilera ikastera.

Egun batean Marta bere laguna agertzen da, bere emazte dirudunarekin, lan postu bat ematen dio, baina Julianen propietatea denez ezin du joan, horregatik hilabete guztietan dirua bidaltzen dute. Juliani bere semeko gutun bat ailegatzen zaio, Australiara joango zela ikastera. Fermina bere ama ordea hiltzen da, eta Mireni ez zaio inporta, oso txarto tratatzen duelako. Hau ikusita Julian Anari bidaltzen du zoroetxe batera, zoratuta dagoelako. Egun orretik aurrera Julian denbora oso gutxi pasatzen du etxean, eta Berrotan Miren eta Julian bakarrik geratzen dira. Hilabete asko bakarrik dago Alain txakurrarekin, eta egun batean kaletik topatzen da ijito talde batekin eta taldeko bat eta Miren gelditzen dira begiratzen. Hurrengo egunean ijitoa bere etxera joan zen eta Antonio zela esaten dio, egunero joaten da eta bion artean maitemintzen dira.

Egun batean Julian mozkortuta agertzen da etxean, eta saiatzen da Mireni bortxatzen, neskari jotzen dio eta oso txarto zegoenean Antonio agertzen da eta aita ordea hiltzen du, baina Julian hil baino lehen asken-ahietan utzi zuen etxea Mireni. Antonio joan behar zen herritik, baina maiteminduta zengoen, ijitoen lege bat apurtzen geratzen da Mirenekin Berrotan. Denbora gutxira ezkondu ziren, Miren haurdun geratu zen denbora gutxira baina hilabete gutxitan galdu zuen umea. Berriro haurdun geratzeko hamar urte pasa ziren eta askeenean Imanol bere semea jaio zen.

Zoriontsuak ziren Berrotan, baina egun batean Antonioren taldeko ijito bat agertzen da eta basora eramate du Antonio, hor barrabilak mozten dio Antoniori, Miren gutxira ailegatzen da eta aurkitzen du emaztea oso txarto. Antonio oso txarto pasa zuen, bai minagatik bai psikologikokin.

Imanol ikasten uzten du eta aitarekin lan egiten du, baina Ameriketara joateko erabakia artzen du, gurasoak uzten diote joaten. Urte batzuetara Antonio oso txarto zegoen psikologiko gertatu zitzaion gatik eta bizitza kentzen du. Miren Martarekin joaten da bizitzera Tolosan, baina urte gutxitan laguna minbizi bat du eta hiltzen da. Pernando, bere emaztea Mirenekin ezkontzen da eta pozik bizitzen dira. Imanol bueltatzen da Ameriketatik diru nahikoarekin, eta denok pasik daude. Denbora pasatzen da eta Miren hiltzen da, egunerokoak bere semeari uzten.

Historia hor bukatzen da, eta Jone herriko batzuekin hitz egin ondoren, Imanolen balara joate da Tolosara, baina bi urte aurretik hil zen. Bere familiari liburuak ematen dio, eta lagunak egiten dira betirako.